Cleaning kitties

Schoonmaken, wie heeft er geen hekel aan? Elke dag raap ik weer wat moed bij elkaar om te zorgen dat de boel niet verslonst. Vroeger rende de katten weg als de stofzuiger aan ging en zag je ze het eerste half uur niet meer verschijnen. Tegenwoordig is het geweldig om hun baasjes even goed mee te helpen.

Opruimen van speeltjes? Nee joh, juist dan zien ze het speeltje wat ze blijkbaar vergeten waren. Dit wordt snel uit de bak gevist. Afstoffen? Veel leuker als je met 3 man de stofdoek probeert te grijpen.
Stofzuigen? Leuk joh om op de stofzuiger te zitten of ervoor te vallen.
Dweilen? Die emmer water is helemaal te gek om je speeltjes in te laten verdrinken of gewoon letter in te spetteren.
Blik en veger zijn helemaal te gek om te vangen.
Cavia kooi schoonmaken? De reserve kooi moet eerst getest worden. Daarna wordt er in de baal zaagsel gesprongen. Leuk zeg al dat zaagsel door de huiskamer verspreid.
Bed schoon optrekken? Leuk joh om onder en op de overtrekken te klimmen. Om erna het schoon opgetrokken beddengoed te voorzien van een mooi laagje haren.
Was vouwen? Heerlijk om in de wasmand te rollen en de minder lekker liggende spullen eruit te gooien.
Kortom de dagelijkse klusjes duren steeds langer...

Soms moet ik ze echt uit de huiskamer zetten als ik daar bezig ben. De stofzuiger verzacht gelukkig het gepiep en gegil aan de andere zijde van de glazen deur. Wat kun je je een slecht baasje voelen op die momenten. Ook al hebben ze het grootste gedeelte van het huis dan tot hun beschikking.

Een dag uit het leven van...Jinx

's Morgens vroeg begint ik de dag met een concert voor mijn baasje(s). Een goede dag begint natuurlijk met een goed ontbijt (en dus geen brunch/lunch). Dus ik roep mijn vrouwtje dat ze met het eten moet beginnen. Als ze dan eindelijk haar bed uit gerold is ren ik snel naar haar toe om te laten zien hoe lief ze is als ze snel mijn eten brengt. Ik laat me dan onder gebeuk van mijn hoofd mijn vacht even van flinke aaien voorzien. Hey als je vacht maar goed zit toch?
Ondertussen verschijnt er eindelijk ontbijt op ons bordje en als ik het goedgekeurd heb stop ik mijn maag goed vol.

Daarna doe ik me tegoed aan het beste plekje van het huis: de schoot van mijn vrouwtje. Soms moet ik daar wel even een laptop voor aan de kant schuiven, maar goed dan lig je ook wel echt goed.
Al aaiende begin ik aan een schoonheidsslaapje.

Als ik uitgeslapen ben ga ik eens op zoek naar een leuk speelgoedje. Vandaag had mijn vrouwtje een rietje in haar glas gestopt voor mij. Zo leuk als ze aan me denkt. Dit ging ik er dan even vakkundig uithalen. Gekke vrouwtje deed ook net alsof het niet de bedoeling was en gaf me een waarschuwing. Natuurlijk weet ik dat dit bij het spelletje hoort dus doe ik even mee en loop weg. Om later via een andere zijde weer richting het glas te komen. Na een aantal verwoede pogingen om aan het rietje te komen is het me toch gelukt. Eenmaal uit het glas is het rietje al snel minder leuk speelgoed.
Op naar het volgende dus..

De ballenbaan is echt mega super vet speelgoed. Er zit een bal in die licht geeft als je er flink tegen slaat. Dus ik probeer zo goed mijn ultieme slagkrachten uit. Soms ben ik zo wild dat de hele baan beweegt of een beetje verplaatst. Tsja, ik ken nou eenmaal mijn eigen krachten niet.
Uiteindelijk ga ik na mijn spel heerlijk tegen de baan aan slapen om hem te bewaken.

Als ons baasje 's avonds verschijn zorg ik dat ik alle aandacht krijg. Soms moet ik Blue ervoor aan de kant duwen. Er zijn ook dagen dat ik Blue maar even haar gang laat gaan hoor. Meisjes duwen schijnt nl niet zo lief te zijn. Ik weet dat tussen de baasjes in toch altijd plek is en ik dan aandacht van ze beide krijg. Slim hè? Daar ga ik na een tijdje ook weer een schoonheidsslaapje doen. Mooi zijn is nl hard werken.

Later op de avond ga ik nog even uitgebreid spelen met Ed. Ik win altijd van hem met worstelen en kan ook veel sneller rennen. In de speelgoedkist van ons vond ik nog een heerlijk ruikend speeltje waar ik nog een tijdje mee gespeeld heb. Ik weet niet waarom, maar die geur brengt de tijger in me naar boven. Ik ga erna heerlijk weer bij mijn baasjes op bed kruipen zodat ze van mijn heerlijke zachte vachtje kunnen genieten. Ondertussen geef ik ze nog een massage met mijn pootjes (soms ook met nagels).

Na al dat lief zijn heb ik natuurlijk weer een snoepje verdiend dus ga ik voor de snoepkast staan en roepen dat het tijd wordt. Vaak valt vrouwtje dan in dat het inderdaad weer tijd is voor een snoepje.
We moeten dan met zijn alleen naar de gang en als we netjes gaan zitten krijgen we dan wat lekkers. Natuurlijk kan ik netjes zitten, maar als de snoepjes erg lekker zijn geef ik wel even aan dat ze moet opschieten met ze uit te delen. Vaak ren ik zo snel als ik kan weer terug naar hun slaapkamer, omdat ik weet dat ze het gezellig vinden met mij in bed. Maar ja, blijkbaar vinden ze het vervelend voor de rest en uiteindelijk beland ik altijd weer bij de rest in de andere kant van het huis.

Uiteindelijk ga ik weer snel slapen om weer fris en fruitig mijn baasjes wakker te kunnen roepen de volgende morgen.

Stank voor dank

Mijn lieve Rata is al 2 jaar. Toch zie ik nog steeds het kleine mannetje wat ik ruim 2 jaar geleden in Almere ging ophalen. Die kitten die onwijs graag op mijn schoot in slaap viel en niet van mijn zijde wilde wijken.

Tijden veranderen. Kleine kittens worden groot. Net als bij kinderen volgde er een fase waarop Rataplan zich te groot voelde voor kusjes en knuffels. Hij werd een grote stoere puber. Lang zat ik te smachten op de dag dat hij weer op mijn schoot zou kruipen om daar lekker in slaap te vallen.

Sinds een tijdje komt hij wel weer enorm veel knuffelen en soms zelfs 2 tellen op de schoot liggen.
Vandaag brak de dag aan. Rata ging uitgebreid op schoot liggen!!!!

Helaas de verkeerde schoot. Die van zijn baas.
Dank je Rata! Wie is degene die elke dag jullie vieze bakken uitschept? Wie geeft jullie eten? Wie ververst jullie water? Wie koopt zich ziek aan spullen voor jullie? Wie speelt het meest met jullie? Wie verzorgd jullie als jullie ziek zijn? Tsja, blijkbaar doe ik al zoveel dat Rata het schootliggen, maar tot baasje zijn taken rekent.Kan vrouwtje ondertussen de bakken doen of al wat eten klaarzetten.

Jinx zijn tweede jeugd

Ze zeggen dat alleen mensen een midelife crisis beleven waarin ze alles gaan doen dat ze graag in hun jeugd hadden willen doen. Van een sportauto kopen tot met een hele jonge vrouw aan de haal gaan. Ik denk dat Jinx hier ook last van heeft...

Jinx is na de extractie van zijn tanden een hele andere kat geworden.
Het begon met spelen met speeltjes. Later volgde het vol zelfvertrouwen als eerste bij het bord eten staan en de rest aan de kant duwen.

Sinds een tijdje speelt hij met iedereen. Zelfs Ed waar hij na een tijdje een beetje schichtig op reageerde. Ed was blijkbaar groot en eng ook al deed hij geen vlieg kwaad.
Ed is nu zijn grote worstelmaatje.

Zoals je al een beetje kunt zien op bovenstaande video is Jinx wel nog een beetje onbeholpen in zijn spel. Hij begrijpt dat hij kan aanvallen en hoe dat moet. De volgende stap is alleen nog onbekend.

Jinx heeft ook een jongere vriendin gevonden. Hij is helemaal weg van Blue en doet echt zijn best om haar te 'verleiden'. Ze mag gerust zijn plekje op schoot met hem delen en wordt dan voorzien van een heerlijke wasbeurt. Hij speelt heel lief en voorzichtig met haar. Helaas is Blue nog niet voor zijn charme gevallen.

Ik ben benieuwd wat ons nog te wachten staat met dit mannetje ;)

Secret September Suprise

Vier keer per jaar is het zover...Dan vindt er een SSS plaats op het kattenplaza forum.
Natuurlijk doen onze katten ook met deze kleine suprise mee.

Onze envelopjes waren zaterdag 1 september al op de bus gegaan. Het lange wachten kon nu beginnen. Zal alles aankomen? Hoe zouden de ontvangers van onze pakketjes gaan reageren?
Wanneer ontvangen wij ons pakket en wat zou erin zitten.

Die dinsdag erop volgde onze envelop. Het grote feest kon beginnen. Omdat het verplicht is foto's te maken van het uitpakken van alle cadeautjes sluit ik me altijd op met de katten in een hal. Zodra ze de envelop zien begint het gedring, gemauw en het gekrab aan de envelop.

Aytekin had de envelop al open voordat ik een foto kon maken. Vliegensvlug trok hij de pakjes eruit. Jinx had ook iets lekkers geroken en nam een van de pakjes mee naar mij toe.

Dit moest eetbaar zijn of een valeriaancadeautje.
Voor mijn neus trok Jinx de verpakking eraf.
Hij had geluk. Het waren 2 zeer stinkende valeriaankussentjes die in een plastic zakje verpakt zaten. Voorzichtig pakte ik het zakje weg om hem te verblijden met een heerlijk stinkend zakje. Het andere zakje was voor Ed. Die ook groot fan is van stinkende speeltjes.

Ed was helemaal in de zevende hemel hiermee.
Hij rolde, knuffelde en likte het hele zakje af.
De zakje is tijdens het uitpakken nog meermaals gewisseld van eigenaar. Het mag duidelijk zijn dat cadeau 1 enorm in de smaak viel.






Er volgende nog vele cadeautjes uit het envelopje. Waaronder heerlijke Cattesy vleesstaafjes. Dit soort staafjes krijgen ze hier elke avond als ze 'naar bed gaan'. Maar als ze uit een cadeauverpakking komen zijn ze extra lekker. Jinx ging zoals altijd helemaal los en beet me meermaals in mijn vinger tijdens het uitdelen van de snoep. Aytekin kreeg 2 van zijn favoriete balletjes, waarmee hij de hele week al aan het apporteren is. Nieuwe balletjes zijn veel leuker dan dezelfde die je al langer hebt...


Rataplan is gek op glitter en glanzend speelgoed. Ook daar was aan gedacht. Dit mooie gouden laarsje met een belletje en een pluizig dingetje eraan was helemaal zijn ding. Jinx heeft hem als eerste getest op stevigheid. Zoals je op de foto kunt zien ging hij er vrij hardhandig mee om.
Gelukkig kon deze laars heel wat hebben en kon Rataplan even later met zijn cadeautje spelen.

Ons meissie (Blue) is gek op veertjes en pluizige speeltjes. Voor haar zat er een heerlijk pluizig geel balletje in. Dit balletje heeft dagelang overal gelegen waar Blue was.







Ook deze keer waren onze cadeautjes weer zeer zorgvuldig uitgezocht. Dankjewel lieve SSS.
In december volgt er weer een grote SSS waarbij er cadeautjes t.w.v. € 15,- verzonden worden. Wij gaan alvast heel goed nadenken wat we dan graag zouden willen ontvangen.

gezinsuitbreiding

Het is alweer een tijdje geleden dat ik geblogd heb. Foei!
Met de katten gaat alles goed. Sinds vorige week maandag hebben ze twee nieuwe vriendinnetjes erbij. Alhoewel deze dames kwamen eigenlijk alleen voor de baasjes.

Meet Sneuzel (rechts) en Nerd (links)onze twee cavia dames van 8 maanden:

De katten zijn dol op ze. Er zit de hele dag wel iemand voor of naast de kooi naar ze te kijken.
Rata heeft Sneuzel al een wasbeurt gegeven toen ze op schoot zat. Aytekin en Jinx hebben al lekker mee hooi gegeten (wat natuurlijk niet de bedoeling was). Gelukkig zijn deze dames niet onder de indruk van al die kattenkopjes en pootjes. Ze spelen en eten gewoon rustig door. Soms komen ze zelfs even 'hallo' zeggen door met hun snuitje tegen het kattensnuitje aan te duwen.


Aytekin denkt volgens mij dat de cavia's een soort kittens zijn. Hij roept ze steeds om mee te komen spelen en probeert dan het kooitje te openen. Hij zoekt ook aan alle kanten een soort van opening om ze te lokken. Hard prrrrtend en krabbelend doet hij dan zijn best om ze tot spelen te verleiden.Af en toe loopt er dan een caafje zijn richting op en dan is hij helemaal dol. "Yeey, ze komen spelen!"
Jammer genoeg voor hem vind ik dat geen goed idee en mag hij er alleen naar kijken of bij komen zitten als ze op schoot zitten bij ons.

Aytekin vond hun kooi zelf ook erg interessant. Hij heeft er al een paar keer ingezeten. Toen ik de kooien ging verschonen was hij er niet uit weg te slaan. Later op de avond toen de caafjes er weer netjes inzaten en wij het pak zaagsel niet opgeruimd hadden, zat hij hieraan te krabbelen. Toen ik kwam kijken waarom hij dit deed zag ik de reden.... Hij had nl even lekker bovenop het zaagsel gepoept. Gelukkig was dit heel snel opgeruimd. Gekke Aytekin!

Carefree Jinxie

Gister was het zover Jinx mocht weer gewoon mee eten. Hier was hij zelf vooral enorm blij mee.

Hij at al een paar dagen slecht van zijn gekookte kip en vis. Het nieuwe was eraf en meneer was er wel klaar mee. Hij wilde natvoer, snoep, brok en zelfs zijn vers vlees miste hij. 

Dus zaterdag werden een paar van zijn favo dingen ontdooid voor zondagmorgen. Tartaar, hartjes en levertjes. Voor de levertjes was meneer niet op tijd met eten, maar de tartaar is alleen Jinx zijn favoriet. De rest heeft het niet zo graag. Toen hij bij het bord kwam, al gillend sloeg toch even zijn twijfel toe. Ik zag een lichte angst in zijn ogen: “Kan ik dit wel pijnvrij eten?” Na een hap of twee was de angst weg en genoot hij als nooit van tevoren. Volgens mij heeft tartaar nog nooit zo goed gesmaakt. Na 2 uurtjes was de hele dagportie eten op. 

’s Avonds werd er daarom maar een blik of twee open getrokken (Smila). Jinx kon zijn geluk niet op, gillend en droog sproeiend liet hij merken dat het niet snel genoeg op het bord kon belanden. Weer sloeg een lichte twijfel toe toen hij zijn eerste hap nam. Want blikvoer had ook wel vaker een pijnlijke uitwerking voor hem.  Gelukkig ging ook dit pijnvrij en kon hij er voor het eerst sinds tijden weer volop van genieten. Voor het eerst sinds de operatie gingen alle bordjes ook binnen luttele minuten schoon op.

Vanmorgen was het tijd voor nog één van Jinx favo gerechtjes: Carnibest natuurvoer. Met misschien nog meer enthousiasme als gister viel hij aan. Dit keer was hij er gelukkig al van overtuigd dat de pijnlijke mond tot het verleden behoort. 

Jinx is enorm veranderd na zijn operatie. Het lijkt wel of hij een verjongingskuur ondergaan heeft. Hij bulkt van het zelfvertrouwen, speelt als nooit tevoren en eist zijn plek binnen de groep op. Het is voor ons allemaal dus genieten geblazen!

Onze held deel 2

Gister was het dan eindelijk zo ver. Jinx zou geopereerd worden om voor altijd van zijn pijnlijke mondje verlost worden. Eindelijk weg met die stomme Gingivitus Stomatitus!

Eergister heb ik (zoals ik dat altijd trouw doe) Jinx voorbereid op de dag die ging volgen. Ik leg uit wat er gaat gebeuren stap-voor-stap. Ergens zegt me iets dat ze het begrijpen en fijn vinden.
Normaal gilt Jinx zodra hij in de auto ergens heen moet. Een gil die je door merg en been gaat. Hier hadden we ons ook op  voorbereid. Ruim een uur gegil...

Maar dit verliep heel anders. Jinx was enorm relaxed. Hij heeft al die tijd heerlijk in zijn mandje gechilled en zich laten aaien. Na 1 uur en 10 min waren we er. Een dierenkliniek in een prachtige bosrijke omgeving. Binnen hing een heerlijk rustgevende sfeer en de mensen waren allemaal erg vriendelijk. Dr Knaake had een drukke dag. Er waren nog twee mensen voor ons aan de beurt. Ruim 30 minuten later dan afgesproken was het onze beurt. Jinx mocht meteen mee naar de operatieruimte. Daar werd hij door mij uit de bench gehaald en vriendelijk begroet door de da. Al kroelend praatte hij rustgevend tegen Jinx. Voor ik het doorhad pakte de assistente Jinx vast en kreeg hij zijn narcose. Hier schrok hij enorm van. We hebben hierna afscheid genomen en ik heb hem zelf in zijn bench gezet.

Anderhalf uur later werden we weer verwacht om hem op te halen.

Wachten duurt vreselijk lang als je zenuwachtig bent. Om kwart voor vier zaten we weer ongeduldig in de wachtkamer. Gelukkig kwam Dr. Knaake snel en vertelde hoe het gegaan was. Alles was goed verlopen zonder complicaties. Hij vond dat we er nog snel bij waren en verwachte volledige genezing. Jinx had morfine op waardoor hij zich een beetje gek kon gedragen en ook andere bijwerkingen werden besproken. Ik kreeg een brief mee waar de nazorgpunten duidelijk op vermeld waren. Ik moet bijvoorbeeld minstens 5 dagen lang Novacam (pijnstiller) toedienen .  Hij heeft een ab spuit gehad die 2 weken werkzaam is dus ab hoef ik niet toe te dienen. 10 dagen lang moet zijn dieet bestaan uit gekookt vlees (kipfilet, koolvis of runderhart).  Toen werd Jinx gehaald. Hij had net een infuus gekregen om de narcose uit zijn lichaam te spoelen. Hij zag met zijn half slaperige kop ons meteen. Zijn pupillen waren gigantisch, zijn tong hing uit zijn mond, maar je zag dat hij enorm blij was dat we er waren. De assistente deelde me mee dat ik thuis meteen het verbandje van zijn poot moest halen, die er zat vanwege het infuus. Ik kon geen verbandje zien in eerste instantie tot ik ineens iets blauws in de bench zag liggen. Hetzelfde moment zag Jinx het ook en beet er fanatiek in. Meneer had dus zelf al met een slaperige kop binnen een paar seconde het verbandje verwijderd (hihihi).

 

In de auto op de weg terug bleef Jinx maar contact zoeken met mij en merkte ik ook goed wat de Morfine deed. Hij staarde soms naar dingen die er niet waren. Onderweg heeft hij zijn blaas ook geleegd. Thuis heb ik hem meteen in de slaapkamer gezet en toen ik de bench opende rende hij meteen onder het bed (niet echt Jinx-like), hierna rende hij onder de tafel waar hij ruim een half uur naar zijn kikkertentje heeft lopen staren. Hij was dus goed stoned! Uiteindelijk is hij op die plek ook in slaap gevallen.

Hij heeft een tijdje bang op mij gereageerd (geen idee waarom). Leroy was wel helemaal geweldig en die heeft  honderd duizend kopjes gehad. Na een tijdje sprong hij op bed en was ik ook weer helemaal leuk. Rond een uur of 10 sprong hij ineens van bed en rende richting keuken. Dit was mijn teken om hem zijn gekookte kip te laten proberen. Ik heb de kipfilet versnipperd en meneer at met smaak zijn bord leeg en wilde meer.  Omdat hij heel goed wakker was en niet misselijk meer was heeft hij verspreid over de avond ruim 300 gram kipfilet verorberd. Buikje was vol en tevreden kwam hij weer tussen ons in kruipen. Zo zijn we allemaal heerlijk in slaap gevallen. 

Vanmorgen om 6 uur moest Leroy werken. Jinx was nog steeds heerlijk vrolijk en had weer goede honger. Hij heeft weer een halve kipfilet op en kwam daarna weer uitbuiken op bed. Omdat het zo goed ging mocht eindelijk de groep weer bij hem. 

Rataplan ontfermde zich meteen om de ‘zielige’ Jinx door hem voorzichtig te benaderen en zijn hoofd voorzichtig te wassen. Jinx vond het heerlijk! Ondertussen snuffelde Blue voorzichtig aan hem, Aytekin zat in de bench en Ed liep ook overal te snuffelen. Toen Rata en Blue bij Jinx wegliepen, liep Aytekin naar hem toe. Blijkbaar vond die het een beetje spannend, want hij ging op een afstandje zitten en sloeg met zijn poot op Jinx zijn hoofd. Jinx kan gelukkig enorm veel van die gekke druktemaker hebben en knipperde met zijn ogen na hem. Nadat iedereen geneusd had kwam  weer onze balkonduif op bezoek. Vijf katten spurten naar het raam en hebben het smakelijke hapje al kwijlend bekeken.  Ze hebben net in 2 groepen apart gegeten, omdat Jinx absoluut niks anders mag dan zijn gekookte vlees en mee wil eten met de rest en de rest natuurlijk Jinx zijn eten ook wel graag zou hebben.  Er is niks meer te merken dat Jinx een operatie begaan heeft en Jinx is bij deze mijn held!