Onze held deel 2

Gister was het dan eindelijk zo ver. Jinx zou geopereerd worden om voor altijd van zijn pijnlijke mondje verlost worden. Eindelijk weg met die stomme Gingivitus Stomatitus!

Eergister heb ik (zoals ik dat altijd trouw doe) Jinx voorbereid op de dag die ging volgen. Ik leg uit wat er gaat gebeuren stap-voor-stap. Ergens zegt me iets dat ze het begrijpen en fijn vinden.
Normaal gilt Jinx zodra hij in de auto ergens heen moet. Een gil die je door merg en been gaat. Hier hadden we ons ook op  voorbereid. Ruim een uur gegil...

Maar dit verliep heel anders. Jinx was enorm relaxed. Hij heeft al die tijd heerlijk in zijn mandje gechilled en zich laten aaien. Na 1 uur en 10 min waren we er. Een dierenkliniek in een prachtige bosrijke omgeving. Binnen hing een heerlijk rustgevende sfeer en de mensen waren allemaal erg vriendelijk. Dr Knaake had een drukke dag. Er waren nog twee mensen voor ons aan de beurt. Ruim 30 minuten later dan afgesproken was het onze beurt. Jinx mocht meteen mee naar de operatieruimte. Daar werd hij door mij uit de bench gehaald en vriendelijk begroet door de da. Al kroelend praatte hij rustgevend tegen Jinx. Voor ik het doorhad pakte de assistente Jinx vast en kreeg hij zijn narcose. Hier schrok hij enorm van. We hebben hierna afscheid genomen en ik heb hem zelf in zijn bench gezet.

Anderhalf uur later werden we weer verwacht om hem op te halen.

Wachten duurt vreselijk lang als je zenuwachtig bent. Om kwart voor vier zaten we weer ongeduldig in de wachtkamer. Gelukkig kwam Dr. Knaake snel en vertelde hoe het gegaan was. Alles was goed verlopen zonder complicaties. Hij vond dat we er nog snel bij waren en verwachte volledige genezing. Jinx had morfine op waardoor hij zich een beetje gek kon gedragen en ook andere bijwerkingen werden besproken. Ik kreeg een brief mee waar de nazorgpunten duidelijk op vermeld waren. Ik moet bijvoorbeeld minstens 5 dagen lang Novacam (pijnstiller) toedienen .  Hij heeft een ab spuit gehad die 2 weken werkzaam is dus ab hoef ik niet toe te dienen. 10 dagen lang moet zijn dieet bestaan uit gekookt vlees (kipfilet, koolvis of runderhart).  Toen werd Jinx gehaald. Hij had net een infuus gekregen om de narcose uit zijn lichaam te spoelen. Hij zag met zijn half slaperige kop ons meteen. Zijn pupillen waren gigantisch, zijn tong hing uit zijn mond, maar je zag dat hij enorm blij was dat we er waren. De assistente deelde me mee dat ik thuis meteen het verbandje van zijn poot moest halen, die er zat vanwege het infuus. Ik kon geen verbandje zien in eerste instantie tot ik ineens iets blauws in de bench zag liggen. Hetzelfde moment zag Jinx het ook en beet er fanatiek in. Meneer had dus zelf al met een slaperige kop binnen een paar seconde het verbandje verwijderd (hihihi).

 

In de auto op de weg terug bleef Jinx maar contact zoeken met mij en merkte ik ook goed wat de Morfine deed. Hij staarde soms naar dingen die er niet waren. Onderweg heeft hij zijn blaas ook geleegd. Thuis heb ik hem meteen in de slaapkamer gezet en toen ik de bench opende rende hij meteen onder het bed (niet echt Jinx-like), hierna rende hij onder de tafel waar hij ruim een half uur naar zijn kikkertentje heeft lopen staren. Hij was dus goed stoned! Uiteindelijk is hij op die plek ook in slaap gevallen.

Hij heeft een tijdje bang op mij gereageerd (geen idee waarom). Leroy was wel helemaal geweldig en die heeft  honderd duizend kopjes gehad. Na een tijdje sprong hij op bed en was ik ook weer helemaal leuk. Rond een uur of 10 sprong hij ineens van bed en rende richting keuken. Dit was mijn teken om hem zijn gekookte kip te laten proberen. Ik heb de kipfilet versnipperd en meneer at met smaak zijn bord leeg en wilde meer.  Omdat hij heel goed wakker was en niet misselijk meer was heeft hij verspreid over de avond ruim 300 gram kipfilet verorberd. Buikje was vol en tevreden kwam hij weer tussen ons in kruipen. Zo zijn we allemaal heerlijk in slaap gevallen. 

Vanmorgen om 6 uur moest Leroy werken. Jinx was nog steeds heerlijk vrolijk en had weer goede honger. Hij heeft weer een halve kipfilet op en kwam daarna weer uitbuiken op bed. Omdat het zo goed ging mocht eindelijk de groep weer bij hem. 

Rataplan ontfermde zich meteen om de ‘zielige’ Jinx door hem voorzichtig te benaderen en zijn hoofd voorzichtig te wassen. Jinx vond het heerlijk! Ondertussen snuffelde Blue voorzichtig aan hem, Aytekin zat in de bench en Ed liep ook overal te snuffelen. Toen Rata en Blue bij Jinx wegliepen, liep Aytekin naar hem toe. Blijkbaar vond die het een beetje spannend, want hij ging op een afstandje zitten en sloeg met zijn poot op Jinx zijn hoofd. Jinx kan gelukkig enorm veel van die gekke druktemaker hebben en knipperde met zijn ogen na hem. Nadat iedereen geneusd had kwam  weer onze balkonduif op bezoek. Vijf katten spurten naar het raam en hebben het smakelijke hapje al kwijlend bekeken.  Ze hebben net in 2 groepen apart gegeten, omdat Jinx absoluut niks anders mag dan zijn gekookte vlees en mee wil eten met de rest en de rest natuurlijk Jinx zijn eten ook wel graag zou hebben.  Er is niks meer te merken dat Jinx een operatie begaan heeft en Jinx is bij deze mijn held!